ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | ||
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 |
خریدار بدهی (به انگلیسی Debet Buyer) معمولا شرکتی است که بدهیها را با درصدی تخفیف از طلبکاران خریداری میکند. خریداران بدهی، آژانسهای جمعآوری بدهی یا شرکتهای حقوقی جمعکننده بدهی هستند که بدهیهای تخلف شده را با پرداخت بخشی از مقدار بدهی به طلبکار اصلی خریداری میکنند.
خریدار بدهی این بدهیها را خود یا از طریق استخدام آژانسها و افراد دیگر جمعآوری میکند یا بخشی از آن را به دیگران میفروشد یا ترکیبی از این دو روش را در پیش میگیرد.
خریداران بدهی، اغلب اوقات بدهیهای مربوط به کارتهای اعتباری، وام خودرو، صورتحساب پزشکی، وام مسکن، خردهفروشان و… را خریداری میکنند.
خریداران بدهی معمولا درصد بسیار کمی از مبلغ بدهی را به طلبکار اصلی میپردازند. این خریداران بدهی بصورت کسب و کارهای کوچک یا خصوصی یا شرکتهای بزرگ که سهام آنها عمومی شده وجود دارند.
صنعت خرید بدهی یک صنعت چندین میلیارد دلاری است.
ورشکستگی فصل 13 – Chapter 13 Bankruptcy در قانون فدرال ایالات متحده به نوعی از ورشکستگی گویند که بدهکار میتواند طرحی برای بازپرداخت وام خود در دوره زمانی 3 تا 5 سال ترسیم کند.
دوره بازپرداخت بسته به میزان درآمد شخص بوده و اعلام ورشکستگی فصل 13 باعث میشود تا طلبکاران نتوانند در مال و دارایی شخص تصرف داشته باشند و بدهکار خود بازپرداخت را با توجه به میزان درآمد خود انجام میدهد.
یکی از مزایای اعلام ورشکستگی فصل 13 در مقایسه با فصل 7 ایجاد امکان بازپرداخت با برنامهای مشخص و از طرفی عدم حق تصرف در ملک مسکونی بدهکار است.
یکی از الزامات اعلام ورشکستگی در قالب فصل 13 دریافت مشاوره اعتباری 180 روز قبل از اعلان ورشکستگی است. شایان ذکر است که شرکتها و نهادهای کسب و کاری با 2 سهام دار یا بیشتر نمیتوانند از فرصت ورشکستگی فصل 13 استفاده نمایند و فقط شامل اشخاص و کسب و کارها با مالکیت شخص واحد است.