‍ رکود اقتصادی و عوامل ایجاد آن در ایران(قسمت اول)

رکود در تعریف اقتصادی به دو دوره سه ماهه پیاپی رشد منفی در اقتصاد یک کشور اطلاق می‌شود.«دوره‌ای که کاهش معنی دار در چهار عامل تولید، درآمد، اشتغال و تجارت ایجاد شود.» این دوره معمولاً حداقل بین ۶ ماه تا یکسال است. به این ترتیب رکود بر این اساس به معنای کاهنده بودن رشد تولید ناخالص داخلی واقعی است.یا به عبارت دیگر یک دوره طولانی که در آن فعالیتهای اقتصادی بسیار پائین تر از حد معمول باشد.رکود را میتوان با کاهش شدید تولید؛ سرمایه گذاری اندک؛ انقباض اعتبارات؛ سقوط قیمتها؛ بیکاری گسترده و اشتغال کوتاه مدت و گستردگی ورشکستگی مشخص نمود.

  

‍ آیا با رشد اقتصادی،توسعه و رفاه اقتصادی حاصل می شود؟؟

همواره رشد اقتصادی را با توسعه اقتصادی معادل فرض می کنند درصورتیکه این دو عبارت مفاهیم کاملا متفاوتی دارند که در ادامه به تشریح هر کدام می پردازیم.