نحوه کار رمز ارزها چگونه است؟

رمز ارزها برای انجام تراکنش ساختار متفاوتی دارند. به عنوان مثال بیت کوین از مدل اثبات کار استفاده کرده که در آن استخراج کننده (ماینر) تراکنش را تأیید می‌کند. اما به صورت کلی تراکنش‌های مبتنی بر ارز دیجیتال به صورت P2P (همتا به همتا یا Peer to Peer) عمل می‌کند و نیاز به واسطه در آنها از بین می‌رود.

در این عملیات مسئولیت نظارت بر شبکه ارزهای دیجیتال و تأمین امنیت توسط نودها تأمین می‌شود. این نودها در شبکه‌های مختلف به روش‌های گوناگونی انتخاب می‌شوند. به عنوان مثال در بیت کوین ماینرها این مسئولیت را بر عهده دارند و یا در ایاس و ترون درباره انتخاب این نودها رأی گیری می‎شود.

رمز ارز چیست؟

تاریخچه شکل گیری رمز ارزها به دهه 1980 باز میگردد. با این حال، اولین رمز ارز نامتمرکز بیت کوین بود که در سال 2009 توسط شخص/اشخاصی با نام مستعار ساتوشی ناکاموتو ایجاد شد. از آن زمان تا به امروز رمزارزهای زیادی تحت عنوان "آلت کوین" (alternative coin) و توکن ایجاد شدند.

رمز ارز نوعی از پول دیجیتال است که در آن تولید واحد پول و تأیید اصالت تراکنش پول با استفاده از الگوریتم‌های رمزگذاری کنترل می‎شود و معمولا به صورت غیرمتمرکز، یعنی بدون وابستگی به یک بانک مرکزی کار می‌کند. باوجود تعدد تعاریف و تغییرات رایج رمزارز این عبارت از نظر حقوقی دقت کافی ندارد. با این حال، هرگونه ارزی که تنها به صورت دیجیتالی وجود داشته، صادرکننده یا تنظیم کننده مرکزی نداشته اما از سامانه توزیع شده برای ذخیره تراکنش‌ها و مدیریت انتشار واحدهای جدید استفاده کرد و با هدف ممانعت از جعل و تراکنش‌های متقلبانه بر رمزنگاری تکیه دارد، رمز ارز گفته می‎شود.