ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | ||||
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
آلت کوین: به غیر از بیت کوین، دیگر ارزهای دیجیتال را میتوان به دو دسته آلت کوین و توکن تقسیم کرد. آلت کوینها را به اصطلاح کوین میگویند و هر کدام از آنها بلاکچین مخصوص به خود را دارد. تعدادی از این کوینها از کدهای بیس بیت کوین ساخته شدهاند و تنها با تغییرات جزئی مانند تعداد سکه، الگوریتم استخراج، زمان ایجاد بلاک و .. خود را بیت کوین مجزا کردهاند.
در این میان برخی دیگر از کوینها مانند اتریوم، ریپل و ویوز شبکهای مجزا از کدهای بیت کوین دارند و اغلب برای کاربردهای بیشتری به غیر از پول دیجیتال ایجاد شدهاند.
توکن: توکنها دسته دیگری از ارزهای دیجیتال را تشکیل میدهد که عموما بر بستر پلتفرمهای دیگر مانند اتریوم یا ویوز و ایاس ساخته شدهاند. توکنهای در طی عرضه اولیه و در ازای تأمین سرمایه جمعی به سرمایهگذارها تحویل داده میشوند. توکنها کاربردهای متفاوتی از ارز دیجیتال دارند و خود به دو دسته اوراق بهادار و کاربردی تقسیم میشوند.
تاریخچه شکل گیری رمز ارزها به دهه 1980 باز میگردد. با این حال، اولین رمز ارز نامتمرکز بیت کوین بود که در سال 2009 توسط شخص/اشخاصی با نام مستعار ساتوشی ناکاموتو ایجاد شد. از آن زمان تا به امروز رمزارزهای زیادی تحت عنوان "آلت کوین" (alternative coin) و توکن ایجاد شدند.
رمز ارز نوعی از پول دیجیتال است که در آن تولید واحد پول و تأیید اصالت تراکنش پول با استفاده از الگوریتمهای رمزگذاری کنترل میشود و معمولا به صورت غیرمتمرکز، یعنی بدون وابستگی به یک بانک مرکزی کار میکند. باوجود تعدد تعاریف و تغییرات رایج رمزارز این عبارت از نظر حقوقی دقت کافی ندارد. با این حال، هرگونه ارزی که تنها به صورت دیجیتالی وجود داشته، صادرکننده یا تنظیم کننده مرکزی نداشته اما از سامانه توزیع شده برای ذخیره تراکنشها و مدیریت انتشار واحدهای جدید استفاده کرد و با هدف ممانعت از جعل و تراکنشهای متقلبانه بر رمزنگاری تکیه دارد، رمز ارز گفته میشود.